Dziennikarz

Pod wpływem otoczenia w Szkole Głównej Sienkiewicz zbliżył się z początku do ruchu pozytywistycznego. W 1869 roku debiutował jako dziennikarz recenzją sztuki teatralnej w „Przeglądzie Tygodniowym”. Z kolei „Tygodnik Ilustrowany” wydrukował mu rozprawkę historyczno-literacką o Mikołaju Sępie-Szarzyńskim.

W latach 1869–1872 publikował artykuły krytyczne w „Przeglądzie Tygodniowym”; w następnych latach ugruntował swą pozycję w prasie warszawskiej jako utalentowany reporter i felietonista. W 1873 roku podjął współpracę z konserwatywną „Gazetą Polską”. Jego przenikliwe felietony ukazywały się w cyklach: „Bez tytułu” (1873) i „Chwila obecna” (1875) pod pseudonimem Litwos. Podobnie podpisywał cykl „Sprawy bieżące” (1874–1875) w dwutygodniku „Niwa” (1874–1878), gdzie jako współwłaściciel redakcji prowadził dział literacki. Do „Gazety Polskiej” wrócił „Wiadomościami bieżącymi” (1880–1881). Wiążąc się z zachowawczym pismem „Słowo” (1882–1887) – początkowo był nawet jego redaktorem naczelnym – stał się jednym z głównych przedstawicieli tzw. obozu neokonserwatywnego.