Reporter

Wielką popularność przyniosły mu relacje z dalekich wędrówek: „Listy z podróży do Ameryki” (1876–1878) oraz „Listy z Afryki” (1891–1892), szczególnie te pierwsze. Przynosiły obszerną relację o życiu amerykańskim z jego osiągnięciami, ale i zagrożeniami. Z wyczuciem szczegółu i nie bez humoru opowiadał Sienkiewicz o obyczajach ówczesnej Ameryki. Informował o polskim osadnictwie i jego znaczeniu. Entuzjazmował się amerykańskimi sukcesami Heleny Modrzejewskiej.

W jego oczach technologiczny i cywilizacyjny rozmach Ameryki nie usprawiedliwiał jednak głębokich kontrastów społecznych. Pisarz dawał temu wyraz w swoich tekstach; ostro potępiał zwłaszcza eksterminację Indian. W listach do Juliana Horaina, Polaka osiadłego w San Francisco, przyznawał też, że w swoich korespondencjach „łże tak, aż się papier ze wstydu czerwieni”.

Co więcej: powiem panu, że w następnych listach […] będziecie czytać opisy stepów i niedźwiedzi, bizonów, polowań i wypadków […] słowem cały romans, w którym prócz osnowy geograficznej i przyrodniczej wszystko jest zmyślone – a tylko pewnymi pozorami prawdy ozdobne.
[list z w czerwca 1876]

Opisywał przyrodę i przygodę. Wyprawy poznawcze i myśliwskie. Życie w górskich kanionach „dzikiego Zachodu”.

Oni tam w Warszawie są przekonani, że nie mieszkam z kolonią, ale gdzieś między Indianami. Nie wywodźcie ich z błędu.
[list z listopada 1876]

Efektowne zmyślenia potrzebne były nie tyle samemu Sienkiewiczowi, ile jego mocodawcom z „Gazety Polskiej”. Jej nakład rósł bowiem stosownie do barwności opisanych przygód. „Listy z podróży do Ameryki” stały się pomostem między publicystyką Sienkiewicza, a jego prozą powieściową.

https://s3.amazonaws.com/uploads.knightlab.com/storymapjs/6abc95f102b069fe38fe22471bb2f789/sienkiewicz-zawod-reporter/index.html

Pisarz nie ograniczał się do prasy krajowej. W kalifornijskim dzienniku „Daily Evening Post” opublikował 8 września 1877 roku artykuł „Poland and Russia”. Potępił w nim dwulicową politykę władz rosyjskich, które występowały w roli obrońcy Słowian na Bałkanach, jednocześnie dopuszczając się prześladowań Polaków na terenach Królestwa Polskiego.